Duke u sjell verdallë nëpër qytet, ata i merr uria për të ngrënë, dhe një i thotë paprtimas shokut të vete.
– Hej, si do t’ia bëjmë për të ngrënë se unë vdiqa , nuk dimë e as të flasim Frengjisht.

– Mos ki merak he burrë, vetëm fjalëve në fund do t’ju shtojmë nga një Y dhe do të na kuptojnë, i thotë shoku,
Dhe futen ne nje restorant në Gjenevë,  pas pak vjen kamarieri për t’i shërbyer, duke i pyet se cfare dëshironin të hanin. Hidhet njeri si me i zgjuar pak:
– Dy rracione buky dhe dy rracione fasuly.
Kthehet kamarieri duke qeshur dhe ju thotë.

– Mos të isha edhe unë shqiptary, mut do kishit  hangër që të dy dhe gjithy natiny  ju kishe fishkllyyy…barkyyyy….

SHPËRNDAJE