Preshevë, 28 Nëntor  -Per heroizmin dhe patriotizmin e pashoq të heroit tone kombëtar Gjergj Kastrioti Skenderbeu eshte shkruar se paku nje mije here jo vetëm nga historian, studiues tane nga Marin Barleti e deri sot.. por edhe autore të huaj, boterore, madje edhe nga armiqte tane te cilet ka ne provuar me histori falce per  ta “bëre për vete” heroin tonë kombëtar. Për agjencine informative kombëtare “Presheva Jonë” komunitetet tona fetare duhet pranuar nje realitet dfeshem , sdeshëm se Skenderbu lindi shqiptar, u rrit e u zhvillua si musliman dhe vdic si katolik!, ja si më poshte faktet..

 

Skenderi -bek muslimanë, duke u larguan nga Nishi, iftarin e fundit e beri në Preshevë

Gjergj Kastrioti (l. 6 maj 1405 – v. 17 janar 1468), i njohur si Skënderbeu (nga osmanishtja: اسکندر بگ İskender Bey), ishte një fisnik dhe udhëheqës ushtarak shqiptar. Ai i shërbeu Perandorisë Osmane në vitet 1423–43 dhe pas largimit nga shërbimi i saj, ai udhëhoqi një luftë të shqiptarëve kundër Perandorisë Osmane. Skënderbeu gjithmonë e nënshkroi veten si Zot i Arbërisë (latinisht: Dominus Albaniae), dhe nuk pretendoi tituj të tjerë përveç tij në dokumentet zyrtare

Një anëtar i familjes fisnike të Kastriotëve, ai u dërgua si peng në oborrin perandorak osman, ku u arsimua dhe hyri në shërbim të sulltanit për njëzet vitet e ardhshme. Skenderebu u ngrit sipas gradave, duke kulminuar në emërimin si sanxhakbej i Sanxhakut të Dibrës në vitin 1440.

Sipas Berletit ne kohen e sulltan Muratit ll-të neshktori  grekte dhe shkateori Maqedonine( qe niheh si Shqiperi atebotë Gjon Kastrioti  i lodhur nga luftarat e njepasnjeshme dhe is akterruar nga demet e saj pranoi t ebnet epaqe me sulltanin me kushtin që te dorezonte peng te gjtihe bijt e tij, perfire ketu edhe Gjergjin, qe sipa Barletiti, kur kishte mbushur moshen 9 vjecare u gjend ne oborrin e Sulltanit. Dhe nga ajo moshe ai nis te falej (namaz) dhe agjeronte ramazanit i cili edhe emrin e mori Skender.Dhe en moshen 18 vjecar u pais me  granden e Sanxhakbeut.

 

Cdo mëngjes kur zgjohej Skenderbeu diten e niste me Bismilah..Ndoshta krejt normale pse e kishte tere at kuvet, pse ishte i fuqishem dhe i pamposhtur, dragua.. 

Më 3 nëntor 1443 në afërsi të Nishit, u ndeshën dy ushtritë. Ushtria osmane u shpartallua dhe u tërhoq në panik. Skënderbeu filloi të zbatonte planin e kryengritjes, së bashku me 300 kalorës shqiptarë e me të nipin Hamza Kastrioti, u kthye në Dibër, ku populli e priti si çlirimtar.

Gjate hulumtimeve ne arhivat e bibilioteke kombëtare ne Napoli (biblioteca nazionale di napoli prestito interbibliotecario)  nder  tjera lexojme se “Skenderbeu kishte nen komanden e tij 7,000 kembesore dhe 8,000 kalores.  Nga Nishi, para se at arrinte ne Dibër Skender-Beu u ndal ne Presheve dhe Bujanoc per te pushuar.  Aty Skdenrebu eshte ndalur me trimat e tij  per te u pastruar pas nje rruge te gjate me kuaj neper male e fusha, ne  pluhur e balte.. Atebote Presheva njihej me shume hamame (banjo pastrimi) deri ne Bilaq (vendlindje e babait te Kenan Evren, nje shqiptari qe ishte presidentit i Turqise)  fshat ky i cili ne shekullin XIV ishte shume me i njohur se sa Bujanoci i sotëm. Dhe at ekohe me kalorsit e tij ne bujshem qendroi ne Preshevë (Kosoven Lindore) ku edhe e kishte falur gjumanë, qe si duket ishe ajo e premte e fundit për te si muslimanë.

Skenderi i qendreoi besnik Sullantin deri në vitin 1443, ai braktisi osmanët gjatë betejës së Nishit dhe u bë sundimtar i Krujës, Svetigradit dhe Modriçit. Në vitin 1444, ai u emërua prijës i Lidhjes së Lezhës, që konsolidoi fisnikërinë në atë që sot është Shqipëri.

Ne  vitin 1442 nga Papa i Romës i shkroi Skenderbeut: Bëhu krishterë ! 

skendbbbss

Rrëfimi mbi Skënderbeun nis me ardhjen e turqve që quheshin osmanli të cilët vinë nga Anadolli. Këta thyejnë serbët që ndihmohen nga ushtria shqiptare nën Balshën II në Betejën e Kosovës e më pas i afrohen Shqipërisë e cila mbrohet nga Venediku. Por Venediku tregohet që e lë Shqipërinë në baltë para sulltanit. Por disa princër si Gjon Kastrioti i rezistojnë gjeneralit të sulltanit, Evrenoz Pashës. Parptimas  Gjergj Kastriotu u gjend ne mesine forcave turqe, edeh spe i ri ne moshe ate e quanin “Isqender Bej” duke e barazuar me Aleksandrin e Madh. Megjithë dashurinë e sulltanit, Skënderbeu tregohet atdhetar që: Kujtimi i atdheut ish mbajtur i gjallë në mendjen e tij, dhe s’kërkonte gjë tjetër veç se një rasje të mirë që të kthehej në vendin e tij deh t egjendje ne rkye te qveise shqiptare jo te ufijve te sotme artifical por atyre natror ku Sqhiperia e rrolkte deri ne Preshve e Nish. Në vitin 1443 ai lë betejën në Nish, kthehet permes Preshevës i cili e kishte falur edhe nje namaz, diten e premte atje qe duket se ishte e gjumaja dhe iftari i fundit i tij si muslimanë dhe niset drejt per në Krujë i cili merr qytetin n’dore  duke ngre flamurin me shkabën me dy krerë.

Krahas heroizmit dhe origines si shqiptar per Skenderbun eshte folur e shkruar edhe per besimin e tij, se ciles i takonte ai vërtetë ?  Edhe ketu sikur dijetaret e popujve te ndryshem, po ashtu perfaqeseusit e seciles fe jane përpjekur ne menyren e vete ta pervetesojne atë.. qe ne fakt ai gjate jetes se tij i “shijoi” dhe i perjetoi dy besime, fillimisht atë islam dhe ne fund te jetës se tij edhe atë krishtere. Kete te fundit Skenderebu e “fitoi” me nje leter, kërkese  ne  viti 1442 nga Papa i Romës i cili permes nje letreje i kishte kerkuar Skenderebut t’i kthehet fese krishtere, perkunder marrëveshjes qe Venediku kishte bëre atëbote me osmanlinjte për shtypjen e shqiptarëve muslimanë te drejtuar nga Skenderbeu. Nje mërrëveshje te tille antishiptare osmalinjte bene edhe me ortodokset e Serbisë, shkruan agjencia  e lajmeve “Presheva jonë” duke ju referuar burimeve shkoncore dhe historike nga shekulli i 14 e keshtu..

Skenderbeu ishte djali më i vogël i Gjon Kastriotit dhe i princeshës Vojsava, fëmija i fundit midis 4 djemve dhe 5 vajzave. Mendohet se lindi më 6 maj 1405 në Diber. U mor peng si nizamë pas thyerjes së të atit nga Sulltan Murati më 1421 dhe u dërgua në oborrin e Sulltanit në Adrianopojë. Perendia  i kishte dhënë dhunti mendore e fizike. Atje si nje qun 9-vjecar mori emrin Iskënder (Skednrebey). Pas mbarimit të shkollës, Skënderi, kreu detyra ushtarake në Ballkan e në Azinë e Vogël, duke u dalluar për trimëri dhe shkalltesi për këtë arsye iu dha titulli bej që do të thotë princ ose fisnik pra Skënderbeg do të thot princ ose fisnik. Ai nuk e harroi vendin e tij të dashur dhe priste me padurim rastin të kthehej në tokën që e lindi. Me vdekjen e të atit, ai shpresonte t’i zinte vendin, por në fakt sulltani e emëroi sanxhakbej jashtë tokave shqiptare. Skënderbeu nuk hoqi dorë nga ideja për t’u kthyer në Shqipëri në fronin e të atit, deri në vitin 1443 kur ai u nis kundër Janosh Huniadit nën komandën e bejlerbeut të Rumelisë.

skendvolggNe Turqi, Skenderbeu (İskender Bey) u konvertua ne fene islame ne moshen 9 vjeqe, natyrisht ne fe te re, me emr te ri si İskender Bey.  Me 28 Nentor 1443 Garnizoni turk u masakru, flamuri osman u ul, ne vend te tij u ngrit simboli i familjes se Skenderbut qe ne mes mbante nje shqiponje ne fushe te kuqe. Mbi kështjellën e Krujës u ngrit flamuri me shkabën e zezë dykrenare i Kastriotëve, duke nisur me pushtimin e keshtjellës së Kurjes dhe brenda nje muaji Petreles, Gurit te Bardhe, Modrices dhe ato te Sveti Grandit ne kufi me Osmanët. Ne këte kohe Skendrebeu u kthye ne Krishtere..

Kryegjyshi botëror i bektashizmit, Baba Edmond Brahimaj (Baba Mondi) shprehet se  një intervistë për Gazetën Shqiptare te titulluar “As katolik as orthodhoks, por Skenderbeu ishte musliman! ai shprehet se Skënderbeu ishte misionar i pare i  muslimaneve ne ballkan.
“Tarikati islam i bektashizmit ka një prejardhje nga Haxhi Bektashi, i cili ngriti teqenë e parë në Turqi në vitin 1282. Ai ishte misionar në Ballkan dhe kishte si qëllim përhapjen e fesë islame me urtësi.  Misionari i parë bektashian ishte Skënderbeu, i cili u shkëput nga Turqia për të treguar se luftonte me parullën “Pa atdhe nuk ka fe”. Papa Gjon Pali II ka thënë: “Po të mos ishin bektashinjtë, nuk do të kishte Shqipëri”, transmeton agjencia e lajmeve “Presheva jonë”

seknderbbbGazetari i agjencise se lajmeve “Presheva jonë” pas 30 vitesh zbluon nje gje intersante. Ate botëre (ne vitin 1995)  u gjend ne Turqi pikërisht ne ishujt e detit Marmara, ne qytetin Marmarise ku gjendej Pallati i kryetarit te Turqise Kenan Evren nga Presheva.  Presidenti Evren atebote gjate nje interviste me gazetarin e agjencise infromative kombëtare  “Presheva jonë” kishte thënë se “ne shiptaret duhet falenderuar Turqine qe na e dha nje bakshish jo vetem fene silame, por ne e formoi dhe i dhuroi  kombit tonë nje krye-trim  me emrin SKENDERBEG!..e deshën apo jo turqit ket hero, i deshen apo jo ne shqiptaret turqit..”

Hamza Kastrioti ishte nipi dhe bashkëpunëtori më i ngushtë i Skënderbeut, i cili e humbi shpresën për t’i zënë vendin ungjit të vet kur këtij i lindi djali trashëgimtar, kaloi në anën e sulltanit. Hamza Kastrioti ka lindur ndoshta ne Turqi dhe ishte nipi i Gjergj Kastriotit. Ai udhëhoqi trupat në mbështetje të osmanëve kundër Skënderbeut në 1457.

Në viti 1443 Skënderbeu ka shërbyer në ushtrinë e Sulltan Murati II – kundër hungarezëve (shih Janos Huniadi), dhe ai ishte në të vërtetë në fushën e betejës afër Nishit në Serbi,  Skenderbeu në vitin 1443 duie u larguar nga Nishi pe rne Preshevë ai mori pojese ne  Betejen  e madhe të Moravës ku luftonte  tash jo vetëm me osmanlinjte por edhe me serbet, ku shpata e tij e gakosur nuk zgjidhte koka osmanalinjes apo  sllavësh, i hynte mbarë deri në fitore..

Skënderbeu ka qenë një herë i lartë osman ‘Kul’ (në stafin personal të Sulltan Murati II) i cili dezertoi (braktisi) nga ushtria e sulltanit për t’u bërë hero kombëtar ushtarake e Shqipërisë. Me  këte rast ai duek kthyer shpinden Turqise lë edhe fenë islame. (“In renouncing his Ottoman upbringing and the Islamic religion, he also attained hero status among Christians throughout Europe.”), tarsnemton agjencia  e lajmeve “Presheva jonë”

Pas dezertimit të tij, ai ishte një kundërshtar shumë i suksesshëm Osmane (ndonjëherë së bashku me heroin hungareze, Huniadi, dhe mashtrues serb, Brankoviç – pas 1444) ai megjithate arriti statusin e heroit në mesin e të krishterëve në të gjithë Evropën.

Ai u martua me të bijën e Gjergj Arianitit me Donika Arianitin për të forcuar lidhjet e tij me principatat e tjera. Në janar të vitit 1468 Skënderbeu u sëmur gjatë zhvillimit të një Kuvendi të thirrur nga ai, në të cilin ishin të ftuar të gjithë princat shqiptarë. Skednrebur vdic me 17 Janar 1468 në Lezhë nga seundja malajra. (“Giorgio Castriota Scanderbeg morì di malaria il 17 gennaio 1468;  suo erede fu Giovanni, il figlio avuto dalla moglie Marina Donica Arianiti. “)  I mbuluar me lavdi, ai u varros në Lezhë. Shqiptarët humbën prijësin e lavdishëm që i udhëhoqi për 25 vjet rresht. E shoqja me të birin emigruan, sikurse edhe një pjesë e parisë shqiptare, për në Itali.

SHPËRNDAJE