Preshevë, 2 shtator -Shtatorja e heroit kombëtar u mbulua nga organizatorët e festës me ekrane që transmetonin video gjatë ceremonisë. Pas përfundimit të faljes ekranet dhe mbulesa që u përdoren u hoqën. Ne fakt Skenderbeu nuk u mbulua siq inetrperotojne ne disa media shqiptare, por kete “mbulesa” ne menyre spekulative dhe tendenzie ja bene inaqoret apo ektremiste kastolike dhe muslimane te cilet nga qarqe antishiptare po nxisin urrejtje dhe perqarje ne mes kombit tonë qe qeshume vende bakllkanike ja kane zili per tolerance nderfetare shkruan agjencia e lajmeve “Presheva jonë”.
Vëllezërit shqiptar (Musliman e Katolik) viktime manipulimeve te gazetareve, me nje forgrafiespekulative dhe tendcioze. Nje budall e qet nje guri, 300 tjere sun e nxjerrin..Por, ketu posht shifet qarte se Skenderebu nuk eshte mbuluar ?!
Për te qene te qarte me arstin e Kurban Bjaramit jo para Skdnerbeut , pèor pèara xhamitit erhste vene nje ekran i madhe per t’u ndjekur me mire falja e dites se Bajramit, por shume foporoptre dashakqe e shftzaun te poizicion dhemoren foto mu ne at drejtoim kah duket i “mbuluar” busti i Skënderebeur, por nese fotoreporetret te levizni nja 2-3 metar Skendfrebu fare nuk duket i mbuluar… Sot shqiptaret ne Shqiperi apo mmulsimanet ne bote eshte shume lehte te manupulosh nga media te “forta”, sikur rasti i “Buldezerev ne haxhe” te cilet sipas disa portaleve kosovare islamofobe te paguara nga qarqet te errëta anti islame deshtuan me propaganden se gjoja ne “Meke xhenazet u larguan me buludzer” infoamcion ky i cili ishte demantuar nga mediat serioze boterore si dhe nga Federata nderkombëtare e Gazetareve (IFJ) dhe “Reporter sans fronitieres” te cilat shkrime i kishin cilesuar raciste dhe antislame!
Gazetari i agjencise se lajmeve “Presheva jonë” pas 30 vitesh zbluon nje gje intersante. Ate botëre (ne vitin 1995) u gjend ne Turqi pikërisht ne ishujt e detit Marmara, ne qytetin Marmarise ku gjendej Pallati i kryetarit te Turqise Kenan Evren nga Presheva. Presidenti Evren atebote gjate nje interviste me gazetarin e agjencise infromative kombëtare “Presheva jonë” kishte thënë se “ne shiptaret duhet falenderuar Turqine qe na e dha nje bakshish jo vetem fene islame, por ne e formoi dhe i dhuroi kombit tonë nje krye-trim me emrin SKENDERBEG!..e deshën apo jo turqit ket hero, i deshen apo jo ne shqiptaret turqit..”
Skenderbeu lindi shqiptar, u rrit e u zhvillua si musliman. Luftoi si ilirët dhe vdic si katolik! Bule, bile Skenderbeur nuk ishte as katolik e as orthodoks, por muslimanë!
Per heroizmin dhe patriotizmin epashoq të heroit tone kombëtar Gjergj Kastrioti Skenderbeu eshte shkruar se paku nje mije here jo vetëm nga historian, studiues tane nga Marin Barleti e deri sot.. por edhe autore të huaj, boterore, madje edhe nga armiqte tane te cilet ka ne provuar me histori falce per ta “bëre për vete” heroin tonë kombëtar. Për agjencine infromative kombëtare “Presheva Jonë” komunitetet tona fetare duhet pranuar nje realitet, se Skenderbu lindi shqiptar, u rrit e u zhvillua si musliman dhe vdic si katolik!, ja si më poshte faktet..
Rrëfimi mbi Skënderbeun nis me ardhjen e turqve që quheshin osmanli të cilët vinë nga Anadolli. Këta thyejnë serbët që ndihmohen nga ushtria shqiptare nën Balshën II në Betejën e Kosovës e më pas i afrohen Shqipërisë e cila mbrohet nga Venediku. Por Venediku tregohet që e lë Shqipërinë në baltë para sulltanit. Por disa princër si Gjon Kastrioti i rezistojnë gjeneralit të sulltanit, Evrenoz Pashës. Parptimas Gjergj Kastriotu u gjend ne mesine forcave turqe, edeh spe i ri ne moshe ate e quanin “Isqender Bej” duke e barazuar me Aleksandrin e Madh. Megjithë dashurinë e sulltanit, Skënderbeu tregohet atdhetar që: Kujtimi i atdheut ish mbajtur i gjallë në mendjen e tij, dhe s’kërkonte gjë tjetër veç se një rasje të mirë që të kthehej në vendin e tij dhe te gjendje ne krye te qeverise shqiptare jo te ufijve te sotme artifical por atyre natyror ku Shqiperia e perfshinte deri ne Presheve e Nish.
Skenderebu Bajramin e fundit e fali ne Preshevë duke u kthyer nga Nishi për në Krujë
Në vitin 1443 ai lë betejën në Nish, kthehet permes Preshevës i cili e kishte falur edhe nje namaz, diten e premte atje qe duket se ishte e gjumaja e fundit e tij si muslimanë dhe niset drejt per në Krujë i cili merr qytetin n’dore duke ngre flamurin me shkabën me dy krerë.
Në viti 1443 Skënderbeu ka shërbyer në ushtrinë e Sulltan Murati II – kundër hungarezëve (shih Janos Huniadi), dhe ai ishte në të vërtetë në fushën e betejës afër Nishit në Serbi, Skenderbeu në vitin 1443 duie u larguar nga Nishi per ne Preshevë ai mori pojese ne Betejen e madhe të Moravës ku luftonte tash jo vetëm me osmanlinjte por edhe me serbet, ku shpata e tij e gakosur nuk zgjidhte koka osmanalinjes apo sllavësh, i hynte mbarë deri në fitore.. Ai Bajramin e fundit e fali ne Preshevë duke u kthyer nga Nishi për në krujë, shkruan agjencia e lajmeve “Presheva jonë” duke ju referuar burimeve shkoncore dhe historike nga shekulli i 14 e keshtu. Bile bile disa burime flasin se Skenderbeur nuk ishte as katolik e as orthodoks, por muslimanë!
Skënderbeu ka qenë një herë i lartë osman ‘Kul’ (në stafin personal të Sulltan Murati II) i cili dezertoi (braktisi) nga ushtria e sulltanit për t’u bërë hero kombëtar ushtarake e Shqipërisë. Me këte rast ai duek kthyer shpinden Turqise lë edhe fenë islame. (“In renouncing his Ottoman upbringing and the Islamic religion, he also attained hero status among Christians throughout Europe.”), tarsnemton agjencia e lajmeve “Presheva jonë”
Papa Gjon Pali II ka thënë: “Po të mos ishin bektashinjtë, nuk do të kishte Shqipëri”. Ne fund te fundit nese Skendendebeu paska qenë “krishtere” siq po pretendojne, atëhere pse ju desht Papes se Romës t” drejtohet atij me nje leter ne vitin 1442 duke e sygjeruar me fjlaët: Skdenrbe, bëhu krishterë !..”. Po cfare paska qene atehere Skenderebe? pyet agjencia e lajmeve “Presheva jonë” .
Të gjithë patriotët më të mëdhenj të Shqipërisë kanë qenë mulsimanë nga Isjla Qemjali e deir tek vëllezirit Frashëri dhe kanë kryer një rol absolut në pavarësinë dhe rilindjen e vendit. Mbreti Zog kishte një lidhje të ngushtë me këtë tarikat dhe nëna e vet ka qenë ithtare e fortë muslimaneve. Madje në atë kohë, në parlament u luftua që muslimanizmi të bëhej fe kombëtare, por mbreti Zog nuk e arriti dot. Papa Gjon Pali II kishte thënë: “Po të mos ishin mulsimanët, nuk do të kishte Shqipëri”.. Ne Turqi, Skenderbeu (İskender Bey) qe ne nisi aktivitetet e tij luftarake ne emer te Allhaut, i cili ne moshen 9 vjeqe, natyrisht i takonte isléamit, me emër te ri si İskender Bey. Me 28 Nentor 1443 Garnizoni turk u masakru, flamuri osman u ul, ne vend te tij u ngrit simboli i familjes se Skenderbut qe ne mes mbante nje shqiponje ne fushe te kuqe. Mbi kështjellën e Krujës u ngrit flamuri me shkabën e zezë dykrenare i Kastriotëve, duke nisur me pushtimin e keshtjellës së Kurjes dhe brenda nje muaji Petreles, Gurit te Bardhe, Modrices dhe ato te Sveti Grandit ne kufi me Osmanët. Ne këte kohe Skendrebeu u kthye ne Krishtere..
Skenderbeu ishte djali më i vogël i Gjon Kastriotit dhe i princeshës Vojsava, fëmija i fundit midis 4 djemve dhe 5 vajzave. Mendohet se lindi më 6 maj 1405 në Diber. U mor peng si nizamë pas thyerjes së të atit nga Sulltan Murati më 1421 dhe u dërgua në oborrin e Sulltanit në Adrianopojë. Perendia i kishte dhënë dhunti mendore e fizike. Atje si nje qun 9-vjecar mori emrin Iskënder (Skednrebey). Pas mbarimit të shkollës, Skënderi, kreu detyra ushtarake në Ballkan e në Azinë e Vogël, duke u dalluar për trimëri dhe shkalltesi për këtë arsye iu dha titulli bej që do të thotë princ ose fisnik pra Skënderbeg do të thot princ ose fisnik. Ai nuk e harroi vendin e tij të dashur dhe priste me padurim rastin të kthehej në tokën që e lindi. Me vdekjen e të atit, ai shpresonte t’i zinte vendin, por në fakt sulltani e emëroi sanxhakbej jashtë tokave shqiptare. Skënderbeu nuk hoqi dorë nga ideja për t’u kthyer në Shqipëri në fronin e të atit, deri në vitin 1443 kur ai u nis kundër Janosh Huniadit nën komandën e bejlerbeut të Rumelisë.
Ne vitin 1442 nga Papa i Romës i shkroi Skenderbeut: Bëhu krishterë !
Krahas heroizmit dhe origines si shqiptar per Skenderbun eshte folur e shkruar edhe per besimin e tij, se ciles i takonte ai vërtetë ? Edhe ketu sikur dijetaret e popujve te ndryshem, po ashtu perfaqeseusit e seciles fe jane përpjekur ne menyren e vete ta pervetesojne atë.. qe ne fakt ai gjate jetes se tij i “shijoi” dhe i perjetoi dy besime, fillimisht atë islam dhe ne fund te jetës se tij edhe atë krishtere. Kete te fundit Skenderebu e “fitoi” me nje leter, kërkese ne viti 1442 nga Papa i Romës i cili permes nje letreje i kishte kerkuar Skenderebut t’i kthehet fese krishtere, perkunder marrëveshjes qe Venediku kishte bëre atëbote me osmanlinjte për shtypjen e shqiptarëve muslimanë te drejtuar nga Skenderbeu. Nje mërrëveshje te tille antishiptare osmalinjte bene edhe me ortodokset e Serbisë. Skenderbeu, para se t’i shkruante leter Papa ishte musliman.
Më 3 nëntor 1443 në afërsi të Nishit, u ndeshën dy ushtritë. Ushtria osmane u shpartallua dhe u tërhoq në panik. Skënderbeu filloi të zbatonte planin e kryengritjes, së bashku me 300 kalorës shqiptarë e me të nipin Hamza Kastrioti, u kthye në Dibër, ku populli e priti si çlirimtar.
Gjate hulumtimeve ne arhivat e bibilioteke kombëtare ne Napoli (biblioteca nazionale di napoli prestito interbibliotecario) nder tjera lexojme se “Skenderbeu kishte nen komanden e tij 7,000 kembesore dhe 8,000 kalores. Nga Nishi, para se at arrinte ne Dibër Skender-Beu u ndal ne Presheve dhe Bujanoc per te pushuar. Aty Skdenderbeu eshte ndalur me trimat e tij per te u pastruar pas nje rruge te gjate me kuaj neper male e fusha, ne pluhur e balte.. Atebote Presheva njihej me shume hamame (banjo pastrimi) deri ne Bilaq (vendlindje e babait te Kenan Evren, nje shiptari qe ishte presidentit Turqise) fshat ky i cili ne shekullin XIV ishte shume me i njohur se sa Bujanoci i sotëm. Dhe at ekohe me kalorsit e tij ne bujshem qendroi ne Preshevë (Kosoven Lindore) ku edhe e kishte falur gjumanë, qe si duket ishe ajo e premte e fundit për te si muslimanë.
Hamza Kastrioti ishte nipi dhe bashkëpunëtori më i ngushtë i Skënderbeut, i cili e humbi shpresën për t’i zënë vendin ungjit të vet kur këtij i lindi djali trashëgimtar, kaloi në anën e sulltanit. Hamza Kastrioti ka lindur ndoshta ne Turqi dhe ishte nipi i Gjergj Kastriotit. Ai udhëhoqi trupat në mbështetje të osmanëve kundër Skënderbeut në 1457.
Pas dezertimit të tij, ai ishte një kundërshtar shumë i suksesshëm Osmane (ndonjëherë së bashku me heroin hungareze, Huniadi, dhe mashtrues serb, Brankoviç – pas 1444) ai megjithate arriti statusin e heroit në mesin e të krishterëve në të gjithë Evropën.
Ai u martua me të bijën e Gjergj Arianitit me Donika Arianitin për të forcuar lidhjet e tij me principatat e tjera. Në janar të vitit 1468 Skënderbeu u sëmur gjatë zhvillimit të një Kuvendi të thirrur nga ai, në të cilin ishin të ftuar të gjithë princat shqiptarë. Skednrebur vdic me 17 Janar 1468 në Lezhë nga seundja malajra. (“Giorgio Castriota Scanderbeg morì di malaria il 17 gennaio 1468; suo erede fu Giovanni, il figlio avuto dalla moglie Marina Donica Arianiti. “) I mbuluar me lavdi, ai u varros në Lezhë. Shqiptarët humbën prijësin e lavdishëm që i udhëhoqi për 25 vjet rresht. E shoqja me të birin emigruan, sikurse edhe një pjesë e parisë shqiptare, për në Itali. 
