Ljubisa Tosiq eshte nje banor i Preshevës. Ai eshte me shume se nje serbe nga Ternava, eshte nje punetor qe me ide ja ka arritur te fitoj 50,000 euro duike mblejull nje soj lisi (as drui plepi as ahu) plepe as e as qe quhet paulounia. Tosiqi nuk ndalet, ai perkunder moshes tani ka një plan të ri per te fituar edhe me shume nga ideja. Ai pretendoln te hap nje fabrike te paulounise. Tosiç beson se ndërtimi i një fabrike të përpunimit paulonise do të ishte një mundësi energjie dhe zhvillimi për Preshevën, citon agjencia e lajmeve “Presheva Jonë”
Serbi punëtor shembull për shqiptaret e Lugines se Preshevës
Kurse shqiptaret e Presheves kane ide si te behn police apo te themj nj aprti politike, si fitojne ne hazer, apo kur vjen vllau nga Zvicra. Nese gjtha keto ide i deshtojne thote “valla me ktuhen ska, du me ja shkep jashte..”
Por, para se tja shkepin jashte shqiptaret nuik do te ishte keq te lakojn deri tek ky serbi te marrin, te blejne ide, apo te marrin hua ide se si mbetet gjallë dhe me pak pune, nese kane interesim dhe vullnet evdnlidnjen mund ta shnrrojne ne Zvicër apo Gjermani,
T’i kthemi serbit nga Presheva. Ljubisha Tosic eshte nga fshati Terrnave eshte kultivues i paulouines, peme kjo e cila rritet shpejte dhe shitet kogja shtrenjt. Ai thote se për dy vjet ka ftituar deri në 50,000 euro. Pra ma mire se me mbjell duhan apo me shku n’mal me pre dru. Por, ka edhe aso shqiptare ne Presheves as njeren e as tjetren nuk e don, pse me u ba budalle me shku n’mal apo me mjell duhan, kur vllau i sjell pare n’hazer nga Zvicra..”
Toshiq shpjegon se kjo është një punë shumë interesante, sidomos për njerëzit nga vendet më pak të zhvilluara, sepse ajo mund të jetë një burim i madh i të ardhurave. Paulonia mund të mbillet në fushat deri në 1,200 metra mbi nivelin e detit dhe brenda një viti do të rritet katër metra – shpjegon Tosiç.
Lubisha kurrë nuk ka trajtuar bujqësinë klasike, por në vitet e mëparshme ai ka blerë fruta të pyllit për një kompani sllovene.
Ideja e kultivimit të hibrideve të paulounise në Evropë u promovua nga gjermanët, sepse kjo fabrikë i duhen ato si një burim energjie.
Kështu, biznesmenët gjermanë filluan të japin me qira parcelat në Ukrainë, Rumani dhe Moldavi për të mbjellë paulounise. Pastaj bullgarët filluan të bëjnë të njëjtën gjë, kështu që interesi u transferua në Vojvodinë dhe Maqedoni, dhe së fundi në jug të Serbisë, me Lubisha Tosiç.
“Kam parë atë në plantacione të miqve të mi dhe me të vërtetë e kuptoi që brenda një viti uzina u rrit katër metra. Ashtu si çdo fabrikë kërkon kujdes dhe ujitje. Diçka është midis ahut dhe plepit. Nëse prisni tetë vjet që të rritet pema, atëherë është mirë të bëni mobilje dhe instrumente muzikore. Ekziston një mundësi për të prerë të paktën dhjetë herë dhe për t’u rritur përsëri, ” shpjego Toshiçi.
