Preshevë, 4 shkurt -Ta lavderosh vendin tend nuk eshte keq, nuk jemi kundër, sepse nuk thone kote se balta ne vendin tend eshte si mjalta…Ama cfare te thuhet athere kur vete qyetataret, ne këte rast jo vetëme shqipateret ne Luginen e Preshevës (per shkaqe politike, diskriminimi dhe krize ekonomike te impnuar) por edhe vete serbet për probleme sociale ikin nga Serbia dhe e lene ket “mjalt” eshte pak sa qerasharke kur lexon disa tituj diteve te fundit ne mediat serbe si ky, se “një sirian la gjermanine për Serbinë, se po i duket parajsë” apo “Siriani harron perendimin për Serbinë si je vend parajasë.” ?!
Se sa eshte “parajse” Serbia deshmon jo vetëme ikja (tranzit) i mijera emigratnve nga Serbia. Sia sUNHCR-së deir tahs përmes Preshvë, Serbisë për Gjemni dhe vdent tjera kane kaluar tranzit mbi 500.000 emigrntë.
Keshtu, nëpërmjet qendrën e pritjes së refugjatëve në ditën e Preshevës të kalojë rreth 2,000 refugjatë. Për shumë prej tyre, njeriu i parë me të cilin që të lumtur të hahet një vullnetar Abdul Rahman, një i ri sirian që thyen rrugën e tij e refugjatëve dhe qëndroi në jug të Serbisë.
“Nga Siria në Preshevë erdhi në fund të vitit 2015. Serbia është dashur të jetë vetëm një ndalesë në rrugën në veri të Evropës. Megjithatë, doli krejtësisht të ndryshme.
Abdul Rahman është ende në Preshevë, por jo në rolin e refugjatëve. Tani punon për një OJQ dhe ndihmon ata që të dalin nga vendi i tij drejt BE-së. Për të qenë më të suksesshëm, mëson edhe serbishten..”, kane shkruar mediat serbe, transmeton “Presheva Jonë”
Historitë e refugjatëve dhe problemet që kanë rënë këta njerëz në rrugën e tyre për në Serbi janë të njohur Rahman, sepse ai vetë përjetuar. Ai thotë se, disa janë të befasuar që ai qëndroi në Preshevë, por ai nuk do të zhgenjehent.
Përvoja e tij e refugjatëve, por edhe sinqeriteti dhe dëshira për të ndihmuar, ishin vendimtare për angazhimin e Qendrës për Integrimin e Rinisë në Preshevë. Abdul Rahman dëshiron të mbetet në Serbi.