Albina Idrizi, Tërnoc (Bujanoc) – Gjilan, R. Kosovës

Është anëtare e Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës, Akademisë Europiane të Arteve, Lidhjes Ndërkombëtare të Poetëve, Shkrimtarëve dhe Artistëve ‘ PEGASI’ Albania, dhe nënkryetare e e ARS Clubit ‘Beqir Musliu’ në Gjilan, njofton agjencia informative kombëtare “Presheva Jonë”

 

Gjilan, 18 shtator

Albina IDRIZI e lindur në Tërnoc (Lugina e Preshevës) prej ku si fëmijë shpërngulet në Gjilan ku kryen shkollimin fillor dhe ate të mesëm. Fakultetin Filologjik, drejtimin Letërsi dhe Gjuhë Shqipe përfundon në Universitetin e Prishtinës.


Prozën e parë e boton si nxënëse e shkollës fillore më 1980 në revistën për fëmijë ‘Pionieri’ nga ku, përmes shkrimeve në vazhdim poezi e prozë, përfshihet në periodikun e kohës deri më 1997 kur boton përmbledhjen e parë me poezi për të rritur ‘Heshtje e mbarsur’ në botim të RILINDJES.
Në nëntor të vitit 2007 boton përmbledhjen për fëmijë ‘Ëndrra me ylberë’. Në prill të vitit 2009 boton romanin ‘Hijet e kullave’.

I mirëpritur nga lexuesit dhe kritika si ‘një ndër librat që bëjnë historinë’ (Mihail Antonesku), romani përkthehet në gjuhën rumune pot ë njejtin vit në Bukuresht në bashkëpunim me Bashkësinë Kulturore të Shqiptarëve të Rumunisë ALBANESUL.

Në të njetin vit përzgjidhet t’I bashkohet poetëve shqiptarë nga të gjitha viset në antologjinë poetike dygjuhëshe, shqipe dhe rumune, ‘Templul Cuvantului’ (‘Tempulli i fjalës’).

Në prill të vitit 2010 del nga shtypi përmbledhja me poezi për të rritur ‘Dashuruar në diell’.

Në Gembloux, qytetin muzeal në periferi të Brukselit në Belgjikë, në majin e vitit 2010, në Sallonin e 40 jubilar nderohet me medaljen e argjentë për poezi nga Akademia  Europiane e Arteve.

Ndërkaq, nga Lidhja Ndërkombëtare e Poetëve, Shkrimtarëve dhe Artistëve PEGASI Albania, nderohet me Çmimin Special për romanin ‘Hijet e kullave’.

Në dhjetor të viti 2010, nga drejtorati për Rini, Kulturë dhe Sport i qytetit të Gjilanit , nderohet me mirënjohje për artin letrar.

Po këtë muaj, dhjetor 2010, në kuadër të manifestimit VJESHTA LETRARE E GJILANIT, nderohet me mbrëmjen përkushtuese letrare të krijimtarisë në përgjithsi ku marrin pjesë dhe proklamojnë emra të njohur të letërsisë shqiptare.

Këtë vit, 2011, poezitë e kësaj autoreje përfshihen edhe në antologjinë e poetëve botëror ‘Antologija da associacao internacional poetas del mundo I, II’.

Më 2011, nën përgaditjen dhe kujdesin e LNPSHA ‘PEGASI’ i botohet përbledhja me poezi në katër gjuhë: shqip, anglisht, greqisht dhe italisht ‘Orbita e fjalës’.

Në të njejtën kohë, 2011, me financimin e Ministrisë për Kulturë, Rini dhe Sporte të republikës së Kosovës, del nga shtypi përmbledhja me tregime ‘Pergamenë e gjallë’.

Është anëtare e Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës, Akademisë Europiane të Arteve, Lidhjes Ndërkombëtare të Poetëve, Shkrimtarëve dhe Artistëve ‘ PEGASI’ Albania, dhe nënkryetare e e ARS Clubit ‘Beqir Musliu’ në Gjilan.



albina_idrizi_biography_in_english.doc

Download File


albina_idrizi_biography_in_english.pdf

Download File



                      Očekivanja, na putuAlbina Idrizi svoje putovanje ne nagovještava mogućim alternativama svjetlosti. Ona se budi razumom, svjesna da samo istinom može uništiti maglinu duše.Iako ponekad bolna, ne samo za nju, ljubav je svjetionik na putu poželjnih nadanja.

Dok ljubi svoga neprijatelja, ona očekuje, putujući, buđenje u radosti susreta sa istinom.

Vlastitom.

Nadasve.

Riječ urednika
Sabahudin Hadžialić

7.7.2012.

                    Expectations, on the roadAlbina Idrizi does not indicates her trip with the possible alternatives tot he light. She awakens with the mind, aware that only with the truth can destroy nebula of the soul.Although sometimes painful, not only for her, love is a beacon on the way of desired hopes.

While she kisses her enemy, she is expecting, through traveling, waking up within the joy of meeting with the truth.

Of her own.

Above all.

Editorial
Sabahudin Hadzialic

07/07/2012.


SOT PUTHA ARMIKUN TIMSot, putha armikun tim
Lehtë, butë, qetë,…
Mua më dhembi në shpirt shije e tij
Atij I dogj në buzë e imja
Pastaj çdo gjë e hekurt shkriu mes nesh.Besomëni, sot putha armikun tim
M’u duk se preka me dorë Hyun
Nuk e bënte tjetër loti syrin e tij
Por lumturia ime e pushtuar
Se ktheva në vete Njeriun.

Po, sot putha armikun tim
Në paqe natën do e flej unë
Ai vetveten duke luftuar
Nesër fitues, e di nga sytë e tij
Do zgjohet i dashuruar.

NESËR NUK DO TË KEM KOHË TË QAJ

Nesër është festë
Dhe unë
Nuk do të kem kohë të qaj
Edhe pse njëlloj
Me hije mungese
Dita do të jetë mveshur
Ndoshta do të jesh ti
Nga mërgimi vëlla
Fytyra e saj
Ndoshta loja gjysh – nip
Përgjysmë e mbetur
Ndoshta ofshama e nënës
Tines nesh
Kur shtron drekën
Apo ndoshta diçka
Diçka krejt tjetër
Që mua më bën gjithmonë të qaj
Me shekuj e shekuj
Vetëm…jo nesër
Është festë
Dhe unë duhet
Të jem e qeshur
P a t je t ë r!

ËNDRRAT NUK VDESIN KURRË

Na bartin tutje
Si fluska në rini,
Me zë sirene na joshin.
Na rëndohen,
Si gurë Sizifi
Në caste agonie,
Kurrë për të mos tretur.
Dinake ikin
Nga shpirt i fikur,
Lavdi e vrarë
E gladiatorit në arenë.
Ngarendin vrap
Pas syve të njomë,
Kurrë për të mos vdekur.

JAM NËNË

Jam nënë, dhe
Kam durim, kam fuqi
Perëndie,
Kam etje, kam dashuri
Hyjnie.
Biri im!
Jam nënë, dhe
Mund ta ha veten,
Mund ta vjellë,
Mund ta përpijë prapë.
Biri im!
Jam nënë, dhe
Më qeshet kur gëzohesh ti,
Më qahet kur dëshpërohesh ti,
Më dhemb atje ku lëndohesh ti.
Biri im!
Jam nënë, dhe
Mund të falë atë
Që nuk falet,
Mund të marrë atë
Që nuk merret,
Për ty.
Se jam nënë,
Vetëm se jam nënë.
Biri im!

TË JESH GRUA

Shpesh here,
Të jesh grua do të thotë
Të zgjohesh për çdo ditë
Me një fytyrë të re shenjtëreshe,
Për t’u shndërruar prapë
Mbrëmjeve në të përdalë.
Shpesh here,
Të jesh grua do të thotë
Të ndjellësh, të frenosh epsh,
E të aktrosh orgazma.
Të flasësh më tepër
Kur s’ke asgjë për të thënë,
Të qeshësh më tepër
Kur s’ka asgjë për të qeshur,
Të qash
Edhe kur s’të vjen për të qarë.
Eh, shpesh here
Të jesh grua do të thotë
Të jetojnë në ty
Në të njejtën kohë
Nënë Tereza e mata Hari,
Lolitë e Sheherzadë,
Safo e Shën Mëri,
E prapë të jesh vetvetja,
Prapë.

 

SHKRUAJ

I dashur, shkruaj
si duket dita atje tek ti.
Ka diell
që bën inat me timin sy?
Apo, erë që të përkëdhel
Me afshin e times xhelozi?
Ndoshta nuk është asnjera
e, tash atje bie shi
shpirtit të vrenjtur
si imi lot mallit për ty.
Po ti shkruaj, shkruaj,
çfarë, nuk është me rëndësi.
Unë veç kam mall I dashur
mall për tëndin sy,
ndaj dua ta shoh ditën
ashtu si e sheh ti.

NGA DRITARJA

Nga dritarja
Gjithmonë duket më bukur
Edhe fytyrat
Edhe dashuritë
Madje, edhe vdekjet
Duken më pak të trishtuara
Nga dritarja
Gjithmonë gënjehemi.

 

I YTI SY

Pasqyrë më e dashur
më është bërë i yti sy,
magjepsem, e tëra harrohem
nga ytja dashuri.
Edhe më e ashpëra
fjalë moshe stepet,
pranë të tillës
të ëmblës melodi.
Nuk shoh thinja flokësh
as vrragë, as shenjë
nga e vështira fëmijëri.
Sapo e jotja hije më afrohet
hyjnohem e tëra,
në më të bukurën perri.
Pasqyrë më e dashur
më është bërë i yti sy,
jam e bukur i dashur
se të tillë më sheh ti.


RRUGËT

Ushqehen me gjurmë këmbësh
Ecejakeve që lind kurreshtja
Shtrihen kryeneqe drejt pafundësisë
Të drejta, të shtrembëra, të vështira, të lehta,…
Të ëmbla kujtime mbesin hapat e parë
Rrëzimeve kur iu japim dhe copë nga vetja
Vrastare të fundit me të pashlyerën vrragë
Ku pas çdo rënie dhemb…heshtja!

VETMIA

Shshsh…!
…………………………………..
Oh jo, askush nuk troket,
veç i yti zë nga brenda teje thërret,
pritjeve tua një tjetër zë ti gjegjet.
Shshsh…!
……………………………………….
Oh jo, askush nuk këndon,
është i yti zë kur nga brenda kërkon,
fjalëve tua një tjetër vesh që dëgjon.
Shshsh…!
………………………………………………
Oh jo, jo! Askush nuk qanë,
prapë i yti zë nga brenda teje fshanë,
për ditët që ikin pa njeri pranë.
Shshsh…!

GJITHMONË VJEN NJË KOHË

Vjen një kohë,
e tallemi me
atë që kemi thënë dje.
Vjen një kohë,
e rrënojmë
atë që kemi ngritur dje.
Vjen një kohë,
e urrejmë
atë që kemi adhuruar dje.
Vjen një kohë,
e turpërohemi
me atë që jemi mburrur dje.
Gjithmonë,
gjithmonë vjen një kohë…!

PËRQAFIM VJESHTE

Thuajse papritur
Të merr në krahë,
Aromë joshëse
Pasionesh të pjekura
Mbërthyer në gji të mban.
Nën tinguj të qetë
Të një simfonie shiu,
Vallëzon me ty pa fjalë,
Hapave kuqërreme, që
Dehur nga era
Luhaten ngadalë.
Çdo trill i ri
Hazdisur rrezeve të vona,
Stepet në një natyrë të hutuar
Me pamjen e një vashe
Lazdruar në të dashurisë lojë,
Kur befas, ndjehet …grua.


BULEVARD JETE

Fjalët me fjalë mbulohen
Të qeshurat
Me të qeshura ndërrohen
Idhujt nga idhuj rrëzohen
Ecja është e njëjta
Vetëm rrugët ndryshohen.

ANKTH

Mbyll sytë e shoh
Njeriun që lodhet nga pasha e vet
Njeriun që dërmohet nga fjala e vet
Dhe, zvogëlohet de e bartur në shpinë
Për aq sa rritet duke e bartur në zemër
Mbyll sytë e shoh
Njeriun që vazhdimisht harron
Atë, që vazhdimisht I duhet
Hamajtë shtohen e shtohen
Dhe bartin njëri – tjetrin në kurriz
Oh, s’dua të mbyll më sytë
S’dua të trishtohem.

PRITJA

Natë e qetë bie ngadalë mbi qytet,
Si vello e zezë lëshohet
Mbi ditën e lodhur më kot
Nga pritja për ty
Aq shumë i munguar.
Unë, tërhiqem padashur
Si një fëmijë I bindur
Thirrjeve të së ëmës,
Kur lë përgjysmë lojën e nisur.
Sakaq, ëndrra të bardha
Miqësisht më përqafojnë,
Vetëm nuk më lënë,
Në shpresa të së nesërmes
Për t’u zgjuar.
E unë nuk fle, veç
Bëhem kinse bëj gjumë,
Orën  kujdestare duke mashtuar.
Me agim kthehem të të presë prapë,
Edhe më e bukur nuse se dje,
Akoma më shumë e dashuruar.

TODAY I KISSED MY ENEMYToday, I kissed my enemy
Slowly, softly, quetly,…
His taste caused my soul ache
My kiss burned his lip
Then everything of iron melted between us.
Believe me, today I kissed my enemy
It seemed to me that I touched divinity with my hand
Tears did not anything else out of him
But my overwhelming happiness
Because I brought the Man back to his senses.
Yes, today I kissed my enemy
In peace I will sleep at night
He, fighting with his ego,
Tomorrow triumphant, I know by his eyes
He will get up in love.TOMORROW I WON’T HAVE TIME TO CRY


Tomorrow we celebrate
And I
Won’t have time to cry
Even though the same
With a shadow absence
The day will be busy
Perhaps it will be you
My brother, from abroad
Her face
Perhaps the grandpha – nephew game
Half completed
Perhaps the mother’s groan
Kept secret from us
When she prepares the lunch
Or perhaps something
Something quite different
That makes me
Cry always
With centuries and aenturies
Just… not tomorrow
It is a celebration
And I must
Be smiling
Without fail!

 

DREAMS NEVER DIE

They carry us far away
Like bubbles in youth,
With a marmaid’s voice
The lure us.
They become heavier
Like the Sysiph’s stones
At the moments of agony
Never to be resolved.
They leave cunningly
From the extinguished soul,
Murdered glory
Of the gladiator in the arena.
They run
Beyond the tender eyes
To never die.

I AM A MOTHER

I am a mother, and
I have patience, I have the force
Of a god,
I have thirst, I have the love
Of a deity.
My son!
I am a mother, and
I can eat my self,
I can vomit it,
And
I can eat it up again.
My son!
I am a mother, and
I feel laughing when you are happy
I feel crying when you are sad,
I feel aching when you are hurt.
My son!
I am a mother, and
I can forgive that
Can not be forgiven,
I can take that
Cannot be taken,
Just for you.
Because I am a mother,
Just because I am a mother.
My son!


TO BE A WOMAN

Oftentimes
To be a woman means
To wake up every day
With a new face of a saint,
To be transformed again
In the evenings into a quean.
Often times,
To be a woman means
To evoke, to hold back lust,
And to act orgasms.
To talk more
When there is nothing to say
To laugh more
When there is nothing to laugh at
To cry
Even when you don’t want to cry.
Eh, often times,
To be a women means
To live in you
At the same time
Mother Teresa and Mata Harry
Lolita and Scheherazade
Sappho and Saint mary
And still to be yourself
Again.

WRITE

My dear, write
how does life seem there where you are?
Does it have a sun
that makes my eye envious?
Or, a wind that ceresses you
whith the breath of my jealousy?
Perheps none of these
and, there is raining now
the cloudy soul
like my tears of yearning  about you.
But you write, write,
whatever, it is not importantnt
I just miss you my love
That I want to see the day
The way you see it.


FROM THE WINDOW

From the window
Everything looks always beautiful
The faces
The loves
Even deaths
Seem less
Horrible
From the window
We are always cheated.

 

YOUR EYE

That eye of yours
has become my dearest mirror,
I am charmed, forget myself
from that love of yours.
Even the most severe word
of the age hangs back,
near such
sweet melody.
I do not see grizzles
neither do I see bruises, nor marks
from the hard childhood
as soon as your shadow draws near
I become completely devined
into the most beautiful peri.
That eye of yours
has become my dearest mirror,
I am beautiful, my love
because this way you see me.

ROADS

They feed with footprints
At the wanderings where the curiosity rises
Extend stubborn toward infinity
Highways, crooked roads, hard roads, highroads,…
The sweet memories remain the first steps
At the falls when we give a piece from ourselves
The last killers with the unredeemed bruise
When after every fall the silence… aches!

LONELINESS


Shshsh…!
…………………………………
Oh no, no one is knocking
except that eye of yours
to your expectations another voice answers.
Shshsh…!
……………………………………..
Oh no, no one sings,
it is that voice of yours when from inside seeks,
at your words another ear listens.
Shshsh…!
…………………………………
Oh no, no! No one is crying,
again that voice of yours whispers inside you,
for the days that pass without somebody close.
Shshsh…!


ALWAYS COMES A TIME

A time comes,
That we laugh at
That we have said yesterday.
A time comes,
And we ruin
What we have raised yesterday.
A time comes,
And we hate
What we have adored yesterday.
A time comes,
And we feel ashamed with
That we have boasted yesterday.
Always,
Always a time comes…!

AUTUMN’S HUG

Almost of a sudden
It takes you on its back,
Luring aroma
Of rippen passions
Tightened in the bossom it holds you.
Under the quiet sounds
Of a rain symphony,
It dances with you speechless,
The reddish steps, that
Drunk by the adour
Dodder slowly.
Every new freak
Gusty at the late rays,
Hangs back into a bewildered nature
With the looks of a maiden
Spoiled in the love’s game,
When of a sudden, feels… a women.


BOULEVARD OF LIFE

Words with words are covered
The laughter
With laughter is exchanged
The idols fall from idols
The walk is the same
Only the ways change.




ANXIETY


I close my eyes and I see
The man being tired of his weight
The man being burned out of his word
And, becomes smaller carrying it on his back
As much as it gorws carrying it in his heart
I close my eyes and see
The man that continuously forgets
That, that he needs constantly
The loaders increase
And they carry each – other on the back
Oh, I don’t want to close my eyes anymore
I don’t want to become grieved.

EXPECTATION

The quiet night falls gradually in the town,
It rushes on like a black veil
Upon the vainly exhausted day
Waiting for you to come
So much missing to me.
I retreat unawares
Like an obedient child
To the mother’s calls
When he quits in the middle the started game.
Meanwhile, white dreams
Hug me heartily,
They do not let me alone,
In the hopes of the morrow
To wake up.
And I do not sleep, just
I pretend to be sleeping,
Cheating the guardian clock.
At dawn I come back waiting for you again,
A more beautiful bride than yesterday,
The more in love.


albina_idrizi__poems.doc

Download File



Picture

Sabahudin Hadzialic, Editor in chief of DIOGEN pro culture magazine (Bosnia and Herzegovina), Albina Idrizi (Kosovo*), Bardhyl Maliqi (Albania) and Mexhid Mehmeti (Kosovo*) in Sarande, Albania (June 2012) at the Poetry Festival “Ionic poetry 2012”

 

SHPËRNDAJE