Janë skica të tmerrshme. Një gjenocid përdhunimesh dhe vrasjesh mbi femrat kosovare, por edhe të vendeve të tjera të Ballkanit, të cilat ishin muslimane dhe nuk pranonin të ndërronin skes te dhunsem me kryqalite ortodoks, kriminelet serbe. Gra që çnderohen para bashkëshortëve të lidhur, minorene që zhvirgjërohen në grup, Serbet dhunuan jo vetm gra e vajza kosovare por edhe burra kosovare duke dhunuar para grave te tyre. Vajtat e reja kosovare te mitura, virgjeresha dhunoheshin para prinderrve te tyre e pastaj pasonin vrasje të familjarëve teksa femrat e familjes përdhunohen, duke parë skena gjaku…Sipas agjencise se lajmeve “Presheva Jonë” qe ka siguruar raportin konfidencial, keto perdhunime te femrave kosovare nga ushtare, paramilitare e cetnik serbe, nuk ndodhen para 500 vjetesh as para 170 vjetesh por tash para 17 vjetesh.
Këto janë një pjesë nga përshkrimi i 120 ilustrimeve të rralla që “rrëfejnë” historinë e tyre, ku më së paku 30 nga skicat janë realizuar në Kosovë.
Shumë organizata ndërkombëtare joqeveritare dhe ekspertë të ndryshëm manipulojnë me shifrën afër 20.000 femra shqiptare janë dhunuar nga pjesëtarët e forcave serbe në ditët e luftës. Mirëpo, sipas një burimi tjetër, kjo shifër sillej rreth 2.018 femra të regjistruaea se te dhunuara gjatë luftës në Kosovë, njofton agjencia iformative kombëtare “Presheva Jonë”
Cetniket nuk zgjedhnin femrat kosovare as moshe e as e martuar ap e pa martuar, ata i hynë rend…
Sipas të dhënave të marra në terren, përkatësisht vizitës së fshatrave, u dhunuan seksualisht shumë femra shqiptare. Numri i tyre është i madh, mirëpo, për shkak të vetë natyrës dhe prekshmërisë, mentalitetit shqiptar, shumë nga këto kanë heshtur ose nuk janë publikuar.
Sipas raportit të Human Rights Watch, në përgjithësi përdhunimet e kryera në Kosovë, mund të grupohen në tri kategori: përdhunime të kryera në shtëpitë e vetë grave, përdhunime të kryera gjatë largimit dhe përdhunimet e kryera gjatë ndalimeve. Në kategorinë e parë, forcat e sigurimit hynin në shtëpitë private dhe përdhunonin gratë para anëtarëve të familjes, në oborr apo në dhomën e ngjitur. Në kategorinë e dytë, njerëzë të dëbuar që endeshin në këmbë apo me traktorë ndaloheshin, grabiteshin dhe kërcënoheshin nga Ushtria Jugosllave, policia serbe apo paramilitarët. Në qoftë se familjet nuk mund të jepnin para, atëherë forcat e sigurimit iu thonin që vajzat e tyre do të merreshin dhe përdhunoheshin. Në disa raste, edhepse familjet kishin dhënë para, atyre u ishin rrëmbyer vajzat. Në kategorinë e tretë, dhunimet u kryen në qendrat e përkohshme të ndalimeve në vende të tilla si shtëpi apo hamgare të braktisura.
Paramilitarët serb merrnim me dhunë femrat e reja shqiptare dhe i dërgonin në vende të caktuara, ku i dhunonin. Në mesin e të përdhunuarave ka pasur të mitura, studente, nuse, gra shtatëzëna, gra të moshuara, etj. Kishte raste që i dhunonin edhe para anëtarëve të familjes, burrit, fëmijës, babës, nënës etj. Në shumë raste pas dhunimit edhe i vritnin me qëllim të humbjes së gjurmëve. Shumë femra rezistonin, por pësonin dhe vriteshin.
Në një raport të Fondit Ndërkombëtar të OKB-së për Popujt e Rrezikuar (FNUAP) i publikuar më 25 maj 1999, në Gjenevë, ndër të tjera thuhet: „Ushtarët serbë për çdo ditë ngarkonin me kamionë nga 30-50 femra të reja shqiptare, të cilat i dërgonin në drejtime të panjohura, ku i dhunonin për disa ditë me radhë në ndërtesa ushtarake apo vendbanime të tjera të ushtarëve serbë. – Nëse ato refuzonin marrëdhëniet seksuale me ushtarët dhe eprorët serbë, i vrisnin ose i digjnin në prezencën e të tjerave, për t’i frikësuar dhe nënshtruar më lehtë femrat e tjera”.
Komisionerja e OKB për të Drejtat e Njeriut, Mery Robinson, në raportin e saj përkitazi me dhunimet, që kanë kryer forcat serbe gjatë luftës në Kosovë thotë: „Dhunimet në shumë qendra të Kosovës janë kryer kryesisht nga paramilitarët e Arkanit dhe nga policët shtetërorë serbë”.
