Ternoc, 24 maj -Sot e para 16 vitesh, në mesditën e së enjtës (24 maj 2001) rreth orës 12 e 30 minuta eshte vrare komandant Ridavan Qazimi-komandant Lleshi në fshatin Tërrnoc, dy kilometra në perëndim të Bujanocit kryesues i bisedimeve shqiptaro-serbe për Luginën e Preshevës drejtuesi i Ushtrisë Çlirimtare për Preshevë, Medvegjë dhe Bujanoc (UÇPMB). Komandant Lleshi është vrarë në malin e afërt të këtij fshati mbi lagjen e “Strukarëve”, në kohën kur forcat serbe po i afroheshin Tërrnocit. Fille 48 ore paar vrasjes se komandt Lleshit, ai i kishte dhene nje intzervsite eksluzive , njeherit te fundit gazetarit te “Presheva Jonë”
“Plumbat janë për trima e misioni i UCPMB-së është: O Vdekje , o Liri-Deri ne Fitore!”, ka thënë Ridvan Qazimi- Komandant “Lleshi” nër intervistëne fundit dhënë gazetarit tonë vetem dy dite para atentatit, pak orë pa prekur plumbat trupin e heroit tone. “Komandant Lleshi: Në paqe je më i rrezikuar sesa në luftë, sepse serbëve nuk u zihet besë…” ishte shprehur komandant “Lleshi” në ektë intersitë të cilat fjalë i dëshmon edhe koha, sepse këtë decenie të fundit më shumë janë vrarë shqiptarë në “paqë” se sa në luftë.
Komunikata e zyrës Amerikane në Prishtinë me rastin e vrasjes së Komandant Lleshit
Me gjithë euforinë dhe gëzimin e shqiptarëve për këto zgjedhje të shumëpritura, në opinion shqiptar ndihej dukshëm mungesa e një emri të madh të UÇPMB-së, emri i Ridvan Qazimit – komandant Lleshit, i cili u vra me 24. maj 2001 nga forcat snajperiste serbosllave.
Që në rininë e tij të hershme Ridvan Qazimi ëndërronte lirinë e Tërnocit, Konçulit, Bujanocit, Preshevës e Medvegjes, andaj energjinë e tij të tërë rinore ia kushtoi vetëm çështjes sonë kombëtare.
Edhe atëherë kur angazhohej në shoqatën kulturore artistike të fshatit të tij të lindjes, në Tërnoc me emrin „Jehona“, ku këngët trimërie farkëtonin shpirtin e tij rinor, Ridvan Qazimi shpresonte për një ditë të bardhë edhe për Kosovën lindore.
Shpirti i tij i bardhë dhe krenar, gjithnjë i gatshëm të ndihmojë vëllezërit e tij, e i pakënaqur me pozitën e popullit të vet, u vu në ballë të shoqatës bëmirëse „Nëna Terezë“ për t’ua lehtësuar bashkëqytetarëve sadopak dhimbjet që ua sillte robëria e rëndë serbosllave.
Atëherë kur shqiptarët në Kosovë u organizuan edhe ushtarakisht kundër makinerisë luftarake serbosllave, Ridvan Qazimi përqafoi vëllezërit e tij në uniformën ushtarake të UÇK-së, sepse kishte ardhur koha t’iu bashkangjtej atyre në luftë për liri. Ai nuk deshti për asnjë moment t’i tradhëtojë idealet kombëtare, sepse ishte betuar në Flamur Shqiptar se një ditë do të luftonte për lirinë e shqiptarëve dhe bashkim me Kosovën martire. Kjo e bënte Ridvan Qazimin të madh sa bjeshka e Korabit, e bënte të pastër si burimi i bjeshkëve të Rugovës, e bënte hero të çështjes kombëtare.
Kur Kosova e fitoi lirinë, Ridvan Qazimin e thërriste Kosova lindore t’i dalë zot edhe atyre trojeve shqiptare, të cilat tragjedia historike i kishte lënë nën hijen e shtetit kriminal serb. Ridvan Qazimi, tashmë ushtarak me përvojë luftarake, i njohur si Komandant Lleshi, emërohet anëtar i Shtabit të Përgjitshëm të Ushtrisë Çlirimtare për Preshevë, Medvegjë e Bujanoc (UÇPMB) dhe komandant i Brigadës 112 „Sherif Jonuzi“.
Komandant Lleshi përveq që dallohej me trimërinë e tij të pashoqe dhe me ndikim pozitiv tek bashkëluftëtarët, poashtu tregoi pjekuri të lartë politike e intelektuale, gjë që edhe jo rastësisht u gjend në ballë të delegacionit shqiptar për bisedime me palën armike serbe, nën mbikqyrje të zyrtarëve amerikanë. Ky fakt nuk i pëlqente aspak zëvendëskryeministrit serb N.Joviqit, i cili disa herë u deklarua kundër përbërjes së delegacionit shqiptar të cilit i printe Ridvan Qazimi, sepse emri i Komandant Lleshit ishte bërë një tmerr i vërtetë për çdo ushtar e paramilitar serbosllav.
Vrasja mizore dhe e kryer tradhtisht e Komandant Lleshit nga snajperistës serbosllavë, ashtu siç e ka patur historikisht zakon Serbia, ishte një humbje e madhe për luftën çlirimtare të shqiptarëve kundër regjimit serb në Kosovën Lindore. Përmendorja e Ridvan Qazimit – komandant Lleshit në Tërnoc si shqiponjë sypatrembur, ashtu siç ishte vetë Komandant Lleshi, i bën roje fshatit të tij të lindjes si dhe mbarë Kosovës, sikur dëshiron të na thotë se serbëve nuk iu zihet kurrë besë. Emrat e mëdhenjë e të shenjtë heronjësh si Ridvan Qazimin – komandant Lleshin nuk i tret toka.
Fjala e fundit e Ridvan Qazimit
(Komandant Lleshi)
Zotërinj të historisë
Zotërinj të Luginës
unë fjalën e mbajta
gjaku ynë të mos thaj
Mes heshtjes e pritjes
fjalën e armatosëm
që Pushka e Luginës
të dëgjohet Evropës
Zotërinj të l u f t ë s
Zotërinj të historisë
O do të jemi të lirë
O lufta jonë sŽndalon
Miq , vëllëzër , popull
të gjallë dhe të rënë
unë fjalën e mbajta
e lirë të jetë Lugina!..
(Rrustem Geci, poezi nga libri me i ri “Heroika”)
